tag:blogger.com,1999:blog-31856717609660716782024-03-05T20:59:00.356+03:00Hayat'ın KendisiHayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.comBlogger14125tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-11059810574364394712012-03-03T15:17:00.002+02:002012-03-05T12:08:34.642+02:00DAHA DÜN BAYILIYORDUN, NE ZAMAN AYILDIN HEMEN?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6YxciYPcbowbM46dqHjLqZkbJ-VDGj2v5UIBMlPixg71Z6xp_cj4ZkpC-1JdbbghjOJ-9wzowTuOPsr7rJg_nS3XIfu6nW_TZtNY-uO1TjjSbwqG4pXSRnZRX8lqgErMYFa8VQxD7cAYX/s1600/1595323_AENXLPVFDSJNCKD_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6YxciYPcbowbM46dqHjLqZkbJ-VDGj2v5UIBMlPixg71Z6xp_cj4ZkpC-1JdbbghjOJ-9wzowTuOPsr7rJg_nS3XIfu6nW_TZtNY-uO1TjjSbwqG4pXSRnZRX8lqgErMYFa8VQxD7cAYX/s320/1595323_AENXLPVFDSJNCKD_large.jpg" width="320" /></a></div> İsyan etmek istemiyorum. Genek olarak halimden memnunum ama sanki bir şey unutulmuş, eksik bırakılmış bende. Allah'ım her şeyi çok güzel yarattın da bana azıcık olsun niye şans katmadın. Uğraşıyorum, uğraşıyorum şanssızlığım yüzünden her şey mahvoluyor.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIe6SgjKJZnNb28E-lFXKr3PcotHEFe9KYpyjZt7cmrYwt1tiT75-xKtC_P5He5kgfyzIc-Ml0-xAi-HcbZ_4bf4IW-5VlL_T5taCeZo0FYxT72MLGcIo0nGodplHy1A81U8-m0Nu5NQjM/s1600/imagesCAUQR24Y.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div> son olarak bizim kasabanın zenginlerinden, müzmin bekarlarından,kasabadaki diğer erkeklere oranla en yakışıklı sayılabilecek BAY KIRO bana bayılıyormuş. 4 aydır kahve içelim die ısrar ediyordu. Takmıyordum, her seferinde bahane buluyordum. Geçen hafta yine aradı;<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEideWkP8_CbJXWzGUPZENSODpJ-BlhkQCm0FBrBNcjr-1LkJ0codi0taU_ini0cDzPQ6CKxlEZpyq4mtKDLrhNvDbQnBuiqfPeY6Bm-baj18JFRGPzgsIyzoh1TB4lJliyupV0c5IBQrSkL/s1600/imagesCAUQR24Y.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEideWkP8_CbJXWzGUPZENSODpJ-BlhkQCm0FBrBNcjr-1LkJ0codi0taU_ini0cDzPQ6CKxlEZpyq4mtKDLrhNvDbQnBuiqfPeY6Bm-baj18JFRGPzgsIyzoh1TB4lJliyupV0c5IBQrSkL/s1600/imagesCAUQR24Y.jpg" /></a></div>(Bay Kıro)- Kahve içelim mi?<br />
- Ben kahve sevmem.<br />
(Bay Kıro)- Başka bişey içeriz o zaman.<br />
- Canım başka bişey de istemiyorki.<br />
(Bay Kıro)- Senin derdin ne? Sadece konuşuruz o zaman, işten çıkınca msj at.<br />
<br />
Kapadı suratıma telefonu, artistliğe bak ya. Ben de salak gibi sabah işe gelirken topuklu ayakkabılarımı yanıma almıştım, biliyordum çünkü arayacağını. İşten çıktığım gibi koşarak Esmer şekerlerin evine gidip hazırlandım, süslendim. topuklu ayakkabılarımı da giydim tabi. Çünkü adamın boyu uzun yanında küçücük kalmak istemedim. Beni almak için arkadaşın evinin önüne geldi. Fakat arabadan bile inmedi.Salak gibi açıp kapıyı oturdum yanına, gittik bir yere oturduk. <br />
<br />
(Bay Kıro)- Ee anlat bakalım neden istemiyorsun?<br />
-Çünkü hiç mantıklı değil, yani ikimiz olmaz gibi.<br />
(Bay Kıro)- Nedenmiş o?<br />
- Sen evlenmeyi düşünüyorsun, ben istemiyorum daha, yani çok erken benim için.<br />
(Bay Kıro)- Plakacı Neşe ( kasabanın kız kurularından birisi) gibi evde mi kalcan ıhı ıhı ıhı<br />
- konuyu saptırma, ben hala okuyorum, hala uğraşıyorum hayallerim için.<br />
(Bay Kıro)- Okucan da nolcak sanki, burdan geçen herkes işletme mezunu.<br />
- Bir şey olmasa bile en azından okulu bitirdim, elimden geleni yaptım derim.<br />
(Bay Kıro)- yaww bırak bu işleri, ben lise 1'den terkim ama ağzım iyi edebiyat yapıyor. Okumakla olmuyor her şey.<br />
-Offfffffff Evlenip kasabada mı oturcam ömrümün sonuna kadar?<br />
(Bay Kıro)- Evet, insan sevdiğinin yanında olunca nerde olduğunun ne önemi var.<br />
-Annenle altın günlerine giderim artık.<br />
(Bay Kıro)- İstemezsen gitmezsin.<br />
-Dantel örerim sıkıntıdan.<br />
(Bay Kıro)- İstemezsen örmezsin.<br />
- Sen benden çok uzunsun.<br />
(Bay Kıro)- Topuklu ayakkabı alırım ben sana.<br />
<br />
Böyle böyle delirtti beni. Müziği son ses açmalar, arbanın arkasında renkli ışıklar yanıyor pavyon gibi, yanıp yanıp sönüyor.Arka koltuklara kuru kafa maskeleri takmış.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div> Daha sonra tüm ısrarlarına rağmen olmaz diyerek kurtuldumki. Kızlara olayı anlattım. Manyak mısın sen! Evi var, parası var, yakışıklı ayrıca kıro erkek iyidir. Kabul et bi dene bakalım falan kafamı karıştırdılar benim. O akşam ' napıyosun ' dye msj attım ama cvp yok. Daha sonralarda ise ' işim var' ' müsait değilim' 'fenalık getirdin' gibi şeyler yazınca iyice kafam attı.Daha dün bayılıyordun, ne zaman ayıldın Allah'ın kırosu. Sevgilisi varmış üstelik, tam 4 günde bulmuş yani .Bu olay da böyle hüsranla sona erdi. Biraz fazla kötüledim sanırım ama kalbi temiz gibi, yanındayken zaman çabucak geçmişti,hep güldürmüştü beni,arkadaşlarımı evlerine kadar bırakmıştı. Hayalimdeki erkek değildi. Bye Bye Bay Kıro, mutluluklar...........Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-89795057801865714442012-02-04T12:03:00.000+02:002012-02-04T12:03:15.320+02:00KARŞIYIM HER ŞEYE<div style="text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggWSecvhcYSU8atGgw-CdihoyYQmahFv4ODtiWlgeH5TRwoiH951WE8dSsXW0OJ7Z3APYHxeNchbpAQuxbC0EvbMP8O-fBP2XXzlkKVvLmifOI9uwTHUOzY6gBox1nKWcUevM_r3TL-IEy/s1600/imagesCA94AYMA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><span style="font-size: large;"><img border="0" sda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggWSecvhcYSU8atGgw-CdihoyYQmahFv4ODtiWlgeH5TRwoiH951WE8dSsXW0OJ7Z3APYHxeNchbpAQuxbC0EvbMP8O-fBP2XXzlkKVvLmifOI9uwTHUOzY6gBox1nKWcUevM_r3TL-IEy/s1600/imagesCA94AYMA.jpg" /></span></strong></a></div><div style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: large;"> Ne kadar zormuş büyümek, insanların kötü olduğunu farketmek ve onlarla mücadele etmeye çalışmak. En büyük hayalim; hiç kimseye söylemeden yanımda bir valizle arabama atlayıp nereye gideceğimi bilmeden yola çıkmak. Küçük bir sahil kasabasına yerleşip orada yaşamak. Herkesten uzak, tüm geçmişim ve tüm sorunlarımdan uzak. Her şeye yeniden başlamak... </span></strong></div><div style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: large;"> Olmayacak biliyorum. Bunu yapabilmem için umursamaz olmam lazım. Bense her ihtimali deli gibi düşünüp ne yapacağıma karar vermeden olduğum yerde sayıyorum. Ben buraya ait değilim, burda mutlu değilim. Küçücük bir baskı bile beni mutsuz etmeye yetiyor. özgür olmalıyım, istediğim zaman kalkıp istediğim zaman yatmalıyım. istediğim zaman çalışıp istediğim zaman harcamalıyım.</span></strong></div><div style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: large;"> Kurallar düzenle birlikte mutsuzlukları getiriyor. Ve hiyerarşi, statü...İnsanların paralarına göre sınıflandırılmaları ne iğrenç bir şey. Paran varsa gücün var, ya vicdanın?</span></strong></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge_5l8C0kK81hvXuhQdLZC0nTpwF5fFWyN6EldrzDAJMHra8_00HIUmaQOF-FNyuFHuUPnlvJyAKRLig2wlOZ5qEB_ABlkPLG2mcL96eGwVA6IJzVxhsOJzlAdXxumciG-3P7-bxrNoQIL/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><span style="font-size: large;"><img border="0" sda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge_5l8C0kK81hvXuhQdLZC0nTpwF5fFWyN6EldrzDAJMHra8_00HIUmaQOF-FNyuFHuUPnlvJyAKRLig2wlOZ5qEB_ABlkPLG2mcL96eGwVA6IJzVxhsOJzlAdXxumciG-3P7-bxrNoQIL/s1600/images.jpg" /></span></strong></a></div><div style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: large;"> Tüm düzene karşı gelmek istiyorum.</span></strong></div><div style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: large;"> Kadınların ezilmesine,</span></strong></div><div style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: large;"> siyasetçilerin güzel ülkemin geleceğini mahvetmesine,</span></strong></div><div style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: large;"> fakirlerin yok sayılmasına,</span></strong></div><div style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: large;"> Her şeyin yanlış olduğu bir yerde mi yaşıyoruz, yoksa biz mi yanlış yerde doğduk..............</span></strong></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-2741332447788481772012-01-04T20:36:00.000+02:002012-01-04T20:36:58.932+02:00KİM, KİMCİK, KİMSESİZ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOdeOBP_O-PT3E9yZVFohk8W6Sd4FHEZ-_OrGlKJWApNW6ii43i8A8k_fsJOAtfyEFTcYX8pSYSC2YccmcGkroK7Hn9Fahd_-mgLhQYYEssvTfX0UwndGuUEJ7_QRAM6Yx8AP4qdMBlrgZ/s1600/kim+kimcik.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOdeOBP_O-PT3E9yZVFohk8W6Sd4FHEZ-_OrGlKJWApNW6ii43i8A8k_fsJOAtfyEFTcYX8pSYSC2YccmcGkroK7Hn9Fahd_-mgLhQYYEssvTfX0UwndGuUEJ7_QRAM6Yx8AP4qdMBlrgZ/s320/kim+kimcik.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"> <span style="font-size: large;"><b>Günlerdir yazmaya çalışıyorum,olmuyor. Anlatmak istediklerimi yazamıyorum. Bu akşam karar verdim, saçmalasam da yazacağım. Gözlerimi kapatıp yok olmak istiyorum. Ufacık taneciklere bölünüp ılık bir esintiyle farklı yerlere savrulmak. Önceden yaşamasam da hissederdim. Gittikçe duygularım da yok oluyor. Sevemiyorum, acıyamıyorum, kızamıyorum... Umursamazlık var sadece, belki de bıkkınlık. Aşık olmayı özledim, heyecanlanmayı, meraklanmayı; aşk için ağlamayı, üzülmeyi bile özledim. Aslında insan sadece aşık oluyor. Kime aşık olduğunun, kim için üzüldüğünün bir önemi yok. O 'kim' sadece bir araç. Aşık oluyor, heyecanlanıyor, üzülüyor sonra sıkılıyor. Ardından başka bir 'kim' geliyor onun için de aynı şeyleri hissediyor. Allah hiç kimseyi 'kimsesiz' bırakmasın Bol 'kimler' bol aşklar diliyorum hepiniz için yeni yıldan...</b></span></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-89163342666151324632011-12-07T00:36:00.000+02:002011-12-07T00:36:53.521+02:00AŞKA İNANMAK<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPJycvOiqsh6GazLJmCquEove13Tc2ECkA_MoDi1-pq6lkFyk79W_0HsFDMFqqporez0Wg6KAqLO2wAlYAQ627fhf1hnqC8ugpLGIhbMffnkIfSyXwmcY9VMDh3bDZVL4OtWJb70aqCnsk/s1600/Sevgi_Dolu_Resimler-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" dda="true" height="320px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPJycvOiqsh6GazLJmCquEove13Tc2ECkA_MoDi1-pq6lkFyk79W_0HsFDMFqqporez0Wg6KAqLO2wAlYAQ627fhf1hnqC8ugpLGIhbMffnkIfSyXwmcY9VMDh3bDZVL4OtWJb70aqCnsk/s320/Sevgi_Dolu_Resimler-3.jpg" width="235px" /></a></div><div style="text-align: center;"><strong> <span style="color: #990000; font-size: large;"><em>Tüm kapılar kapandı sanki şimdi. Karanlık bir odanın içinde yapayalnızım. Aralanan kapılardan ise eski, yıkık bir virane görünüyor.Altın kaplı kapılar yok artık. Fazlaydı onlar benim için, abartılı, kimliksiz. Tercih etmedim o yüzden.</em></span></strong></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-size: large;"><em><strong> ( Gerçek aşk kalmamışmış; eskidenmiş masumluk, güzellik.) Aşkın eskisi yenisi olur mu hiç. Napalım eskiyi yaşayamıyoruz diye yenide mahkum kalıp kabullenelim mi aşkın yokluğunu. Ben aşka inanıyorsam hala, eminim bir yerlerde benim gibi düşünen vardır. Kırkıma da gelsem gerçek aşkı bekleyeceğim ben...</strong></em></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-size: large;"><em><strong> Aşka inanmanı bekleyerek Sevgilerimle TG.</strong></em></span></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-68619773107631906102011-12-03T22:57:00.002+02:002011-12-04T14:57:46.398+02:00KÜÇÜK MUTLULUKLAR YARATMAK<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPa-psFY8uog1bUXVfeQJE0OZ1W6OjMrv571dmQKAz2C96BsGVCFfsWwZhyRGZZCeKfObZQOTn52Jy4-v9gPsEFfn_tsYGz9JizcXT_OwauZXZmEmtQirM6llZDl4I3wCjrRKZ5uWryjno/s1600/DUYGU-ASENA-SETI-5-KITAP-KARGO-BEDAVA__38993694_0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPa-psFY8uog1bUXVfeQJE0OZ1W6OjMrv571dmQKAz2C96BsGVCFfsWwZhyRGZZCeKfObZQOTn52Jy4-v9gPsEFfn_tsYGz9JizcXT_OwauZXZmEmtQirM6llZDl4I3wCjrRKZ5uWryjno/s320/DUYGU-ASENA-SETI-5-KITAP-KARGO-BEDAVA__38993694_0.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #a64d79; font-family: inherit; font-size: large;"><b><i> O kadar basit ki hayatım, yarın neler yaşayacağımı biliyorum. Birazcık değişse, birazcık şaşırtıp gülümsetse beni bu hayat ne olur sanki. Her sabah aynı saatte kalkıp,aynı yere gidip, aynı işleri yapmak. Aynı saatte işten çıkıp aynı insanları görmek. Bir kaç dostum var, bir kaç arkadaşım mı dostum mu emin olamadığım insan, bir çok da arkadaşım var. O kadar bunaldım ki artık, hayatımda farklılıklar olsun diye odamdaki eşyaların yerlerini değiştirdim. Dün birkaç kitap sipariş verdim heyecanlanayım diye. Bugün kitaplarım geldiğinde gerçekten de heyecanlandığımı farkettim, kendimi kitapları koklarken, onlara gülümserken buldum. Seviyorum kitapları ne yapayım, hele eski kitaplara bayılıyorum. Elbise giydim bugün, kendimi daha iyi hissetmek için. Kendim için bu kadar çabalarken niye hala hiçbir şey değişmiyor. Eksiklik var işte biliyorum.</i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #a64d79; font-family: inherit; font-size: large;"><b><i> Ben küçücük dünyamı güzelleştirmeye, kendimi iyileştirmeye çalışırken sen nerdesin, yanımda oldun mu hiç...</i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #a64d79; font-family: inherit; font-size: large;"><b><i> Ben küçücük dünyamda sana kocaman yer açarken sen sana verdiğim değerin farkına varamayacak kadar körsün. Buğulu gözlerini çek üzerimden, bana bakmaya bile hakkın yok aslında senin. Kendini, sorunlarını anlatmaktan vazgeç artık ve bir an olsun beni anlamaya çalış.</i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #a64d79; font-family: inherit; font-size: large;"><b><i> Benim her şeye cesaretim var ama senin bu cesareti haketmeyecek kadar korkak biri olduğunu bildiğim için susuyorum, büyümeni bekliyorum...</i></b></span></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-69555890394439430242011-11-27T00:58:00.002+02:002011-12-03T22:07:17.216+02:00NERDEYİM BEN :)<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGvIkIVx9vhGIJjVsWqB56SraBTB2oBZdRFyvxtMx54n9Frsh71RNe9rLwMOpDWjdKvs2jLHVLmfNPQhL7kkQANOHxOwZDY1t7iHsceHwfVTkcfNzDL1BkGL66Le_pFyiP9_lbDKYWVgqS/s1600/%25C5%259Fa%25C5%259F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGvIkIVx9vhGIJjVsWqB56SraBTB2oBZdRFyvxtMx54n9Frsh71RNe9rLwMOpDWjdKvs2jLHVLmfNPQhL7kkQANOHxOwZDY1t7iHsceHwfVTkcfNzDL1BkGL66Le_pFyiP9_lbDKYWVgqS/s1600/%25C5%259Fa%25C5%259F.jpg" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="color: magenta; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"><b>Geçen akşam yine annemin yoğun ısrarına dayanamayarak bir tanıdığın düğününe gittik. Küçücük bir köyün küçücük düğün salonu. Sandalyesini kapan en öne oturuyor. Ortada küçücük bir alan gelin bile sığamayacak. Misafiriz ya bir ilgi bir alaka... En öne sandalye ayarlanıyor hemen. Herkesin gözü üzerimizde, sonradan fark ediyorum ki eteğim bu ortam için biraz kısa. İlginç bakışların sebebi o. Kadınlar arasında bir muhabbet aman ne kalabalıkmış, takılar kesin çok olurmuş falan. Kalabalık gözükür tabi küçücük salon. Gelin de aksine kabarık mı kabarık bir gelinlik giymiş. Zorla çıkartıyorlar beni oynamaya kıpırdayamıyorum bile.Sıkılıp oturuyorum. Damadın arkadaşları çıkıyor oynamaya.Biri takılıyor gözüme anneme soruyorum tanıyor musun diye. Sormaz olaydım hemen arkada teyzeler bir konsey kuruyor, Bir araştırma münasip mi değil mi, uygun görülüyor iki dakika içinde.</b></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: magenta; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"><b>Şaşırdılar tabi benden beklenmeyen bir davranış o yüzden bu fırsatı kaçırmak istemiyorlar. Annem mutlu hadi inşallah beğendin mi diyor. Beden eğitimi öğretmeniymiş, babası muhtarmış aman ne güzel statü sahibi :)Sürekli beni evlendirme çabasında. Arada bakıyorum farkettirmeden bir de ne göreyim parayı yalayıp damadın alnına yapıştırıyor ve yine yanıldığımı anlıyorum. Annem beğendi ya aman olur öyle şeyler içmiştir biraz diyor. Allahım nerdeyim ben, nerden geldim buraya içimi sıkıntı kaplıyor.Sanki daha önce hiç düğüne gitmemiş gibiyim. Birden kendimi oynarken buluyorum. Roman havası, çiftetelli... Ne çalıyorsa işte. seviyorum düğünleri :)</b></span></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-25840101257504685532011-11-20T19:00:00.000+02:002011-11-20T19:00:47.616+02:00Hayat'ın Kendisi<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; line-height: 19px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #990000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"><b>Ben Hayat, küçücük dünyamda büyük umutlarla yaşayan biriyim. Hayallerim için çabalarken siz de benimle benim hayatımı okuyarak yaşayın istedim. Çiçeği saksıda, sigarayı dudakta, erkeği karşıdan severim. Hele zora bayılırım, kolay olan değersizdir bana göre...</b></span></span>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-7977924948410779782011-11-14T19:53:00.002+02:002011-11-14T19:58:25.931+02:00KENDİM YAPABİLİRİM<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWC9KT_Sr3tiKupr5S43o30en9ozHD8xdv84ZY8Gqa8Z-maSejAwbkmIbmTaFeBjzqGBFJNyJ-67tb6H8R1SuZdU0e8NybI9seQo9CTxCCcm6hSGEbZraWH8K9u5qojWNZfnP6Y7VJ3Cbi/s1600/kahk%25C3%25BCllllllllllllll.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWC9KT_Sr3tiKupr5S43o30en9ozHD8xdv84ZY8Gqa8Z-maSejAwbkmIbmTaFeBjzqGBFJNyJ-67tb6H8R1SuZdU0e8NybI9seQo9CTxCCcm6hSGEbZraWH8K9u5qojWNZfnP6Y7VJ3Cbi/s320/kahk%25C3%25BCllllllllllllll.jpg" width="255" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Hayatta başıma ne geldiyse dik kafalılığımdan geldi. "Herşeyi kendim yapabilirim, yapan nasıl yapıyor." diye düşündüm hep. Kendi ayaklarım üzerinde durabilirim,torpil olmadan bulabildiğim işle idare edebilirim. İşim her ne kadar eğitimime uygun olmasa da, liseyi zar zor bitirmiş kültür yoksunu, biraz geri kafalı birinden emir alıyor olsam da en azından işimi kendim buldum, kimseye ihtiyacım olmadan. Akrabalarımın bulduğu işleri reddettim hep. Kendim başaracağım çabalayarak, hakederek. Eğer işin kolayına kaçarsam bu kendime ihanet olur.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"> Fakat şu "kendim yapabilirim" ilkemi abarttım sanırım geçen akşam. Birden kahküle meraklandım.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">-Acaba saçımın önünü kestirsem nasıl olur? </span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">-Aman niye yakışmasın canım, yakışır.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">-Ya güzel olmazsa.... falan filan kendimle kavgam yarım saat sürdü ve sonunda kendimi ikna ettim. Daha sonra kuaföre gitmeye ne gerek var kendim de yapabilirim dedim ve babamın traş bıçağını aldım elime. Biraz daha, biraz daha derken saçlarım önü kısacık kaldı, kuş gibi oldum. Saatlerce şekillendirmeye çalıştım ama olmadı. Güzelim dalgalı saçlarımın tüm havası yok oldu sanki. Ertesi gün işe yeni kahküllerimle gittim. Yanıma her gelenin yüz ifadesi değişti, güzel olmuş ama eski saçın çok daha güzeldi dedi herkes. Anladım ki saçım bok gibi. Şimdi ise saçlarım önde tokalı dolanıyorum.Minicik minicik çıkıyor, toka tutmuyor öndeki kısa saçlarımı. Ama yine de mutluyum yapmasaydım içimde kalırdı.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"> Bundan aldığım ders ise;</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"> -Bana herşey yakışmıyormuş,</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"> -ve insan bazen herşeyi kendi yapamıyormuş :)</span></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-61265252471338659692011-11-13T00:26:00.000+02:002011-11-13T00:26:25.188+02:00KIRMIZI RUJUM BİLE KÜSMÜŞ BANA<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEiNjRNVhWZHgMo2EIxfmWJOGY3CbLl_r5f7sZsYxm5aA9okvb67gVH3AvztG3voUjA2yDGutO_6ZulTdQscQxghfcQ3tvPfOHtAh4DEIk80EgGsP8dvfEbDI7ekW9CmPWGt42jlJO7JVK/s1600/Kirmizi-ruju-nasil-surmeli-kirmizi-ruj-nasil-surulur.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEiNjRNVhWZHgMo2EIxfmWJOGY3CbLl_r5f7sZsYxm5aA9okvb67gVH3AvztG3voUjA2yDGutO_6ZulTdQscQxghfcQ3tvPfOHtAh4DEIk80EgGsP8dvfEbDI7ekW9CmPWGt42jlJO7JVK/s320/Kirmizi-ruju-nasil-surmeli-kirmizi-ruj-nasil-surulur.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: large;"><i> Bir kaç yıl öncesine kadar moralim bozulunca kırmızı ruj sürerdim, baktım olmadı bir güzel makyaj yapardım. Hayat şahane olurdu. Şimdi ise bildiklerim işe yaramıyor, kırmızı rujum bile küsmüş bana...</i></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: large;"><i> Acaba hayatta çabuk yorulanlar çabuk mu ölür? Ben buna inandım hep içimde ve bu </i></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: large;"><i>doğruysa çabuk öleceğim sanırım.</i></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVX5-QaOwPE0I1IrakeyTc5XqPSeXRY1yzGbZ05OgOkamvxXgt-tvQNKbTyXI0oSbG6qQKaIIpixJozxMg4ZdDAC-qwa3JsL2C1-Urs3KEc5wXk8CVV3ccC4MKPDmuJeEcwf28bhCFBKr8/s1600/Bir-Demet-Cicek_VUH.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="309" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVX5-QaOwPE0I1IrakeyTc5XqPSeXRY1yzGbZ05OgOkamvxXgt-tvQNKbTyXI0oSbG6qQKaIIpixJozxMg4ZdDAC-qwa3JsL2C1-Urs3KEc5wXk8CVV3ccC4MKPDmuJeEcwf28bhCFBKr8/s320/Bir-Demet-Cicek_VUH.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: large;"><i> Bugün işyerime bi demet çiçek geldi, hoşlanmadığım birinden. Daha sonra da art arda telefonuma mesajlar. Mesajlarına cevap vermeyince eşkiya gibi daldı içeri. " Dışarı çıkabilir misin, konuşalım." Cevap bile vermeden kedi gibi çıktım. Olay çıkmasını, rezil olmayı istemedim. 3 dakika bile yanında durmadan gönderdim. Ben sevdiğim ya da sevebileceğim birinin beni sevmesini istiyorum. Listenin bu kadar kabarık olmasını değil. Sanki eski sevgililerim, gizli hayranlarım anlaşmış, aynı zamanda bana musallat olmaya karar vermişler gibi. Telefonumda bir sürü yabancı numaranın mesajı var. Hiç biri hayalim değil. Nerdesin hayalim? Uğraştırma artık beni bu saçmalıklarla çık gel. Bak kırmızı rujum da küs bana. </i></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: large;"><i> Hayatım bom bok! Geçen hafta işyerime gelip bana asılan yakışıklının evli olduğunu öğrendim bu akşam gittiğim düğünde. Karısının yanında bile gözlerini benden ayırmayan bir sapık ve onun yüzünden eve erken dönmek zorunda kalan ben.</i></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: large;"><i> İki gün önce canlı müzik dinlemeye gittiğimiz mekanda çalan Karizmatik Bodur'un nefret ettiğim çocukluk arkadaşımın sevgilisi olduğunu gördüm.</i></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: large;"><i><br />
</i></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: inherit; font-size: large;"><i> Anlayacağınız tüm yakışıklılar bana haram, hiç bişey yapmadan olayları izlediğim halde. Bu olaylar bi işaret olabilir mi?</i></span></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-14990944279831299292011-11-05T20:12:00.000+02:002011-11-05T20:12:26.504+02:00"İDARE EDER" "MÜKEMMEL"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span></span><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/njwvIPJlPN0?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"> <span class="Apple-style-span" style="color: #990000; font-family: inherit;"><i><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">Günlerdir aşkın mantıksız, gereksiz bir şey olduğuna inandırmaya çalışıyorum kendimi. Aşk olmadan da yaşayabileceğimi düşündüm. Peki ya neden bütün şarkılarda aşk, sevgi; bütün filmlerde ayrılıklar, kavuşmalar var. O zaman aşkın hayatımızda çok önemli bir yeri var. Anladım sonunda yalnız yapamayacağımı. Benim hayalimde beyaz atlı bir prens yok. Öyle havalarda uçmadım yani. Bu da idare eder diye düşündüm hep. Yine idare eder dediğim birine kaptırdım kendimi. O zaman idare ederdi, şimdi ise mükemmel benim için. Her ne kadar tüm dizileri, maçları takip ediyor olsa da, olsunnnnnnn. Bacakları da çarpık olabilir, sorun değil. Biraz da dişleri yamuk ama kalbi tertemiz, yüzündeki masum ifade bitiriyor beni. Onunla ömür boyu dizi izleyebilirim, maç da izleyebilirim.iddaa da oynarım yeterki yanımda olsun. İtiraf ediyorum sırf ona daha yakın olabilmek, muhabbet kurabilmek için iddaa oynamaya başladım. </span></b></i></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #990000; font-family: inherit; font-size: x-large;"><i><b> Önemli bir sorun var hayatımda ' aşk üçgeni ' arkadaşı benden hoşlanıyor sanırım. Hep derim kolay olan değersizdir bana göre. Ama bu kadar da zor olmasaydı.</b></i></span></div><div style="text-align: center;"><i style="color: #990000;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"> Maymun iştahlı kalbimin üç gün sonra başkasına idare eder demesinden ve onu mükemmelleştirmesinden inan çok korkuyorum.......</span></b></i></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-42839174035456803002011-11-01T23:17:00.000+02:002011-11-01T23:17:38.950+02:00KADIN OLMAK DÜNYADAKİ EN ZOR ŞEY Mİ?<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Kadın olmak dünyadaki en zor şey mi, </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #741b47;">Kural1:</span> Kadınlar gece yarısı sokakta olamaz, olursa orospudur mutlaka.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #741b47;">Kural2:K</span>adınların ne yapacağına ya kocaları ya babaları belirler, hayatın erkeklerin elindedir.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #741b47;">Kural3</span>:Azıcık özgürlük muhabbeti yapsan, şaşırmışsındır özgürlük ve kadınlık birbirine zıt kelimelerdir.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #741b47;">Kural4</span>:Aşık olsan bile içinde yaşa sakın belli etme, erkeğin açılmasını bekle eğer belli edersen canın başka şeyler istiyordur, kadın aşkı erkekten önce yaşayamaz, eğer sana aşık deilse sus ve kaderini yaşa.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Ey hayatın tüm nimetlerinden faydalanan ve kadının hayatını zehir eden erkek; benim hayatımı şekillendirmeye ne hakkın var senin, benim senden ne farkım var onu söyle bana. Cinsel organınla gurur duymanı da baban öğretmedi mi sana. Sen sünnet oldun havandan geçilmedi, eğlenceler yapıldı hediyeler geldi. Tamam artık kimse tutamaz seni dünyayı sen yarattın, tüm kadınlar senin artık istediğini yapabilirsin onlara. Seni istemeyen naz yapıyor oldu, isteyen orospu oldu. Ama pardon istememek kimin haddine kuralları sen belirledin dimi.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Peki ya ben<span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000;"> regl</span> oldum, saklamam lazım aman kimse duymasın, neden? hediye,eğlence benim neyime. Ben dünyanın en değerli varlığıyım farkında değil misin? ben olmasam senin ne değerin var, ben olmasam sen nasıl dünyaya gelip benim hayatımı cehenneme çevirebilirdin.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Al işte cehenneme çevirdiğin dünyam senin olsun istediğini yaşa. Ama bana dokunma sakın gör o zaman dünyanın ne kadar boş olduğunu...</span>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-62995669912605066912011-10-29T10:21:00.001+03:002011-10-29T10:21:00.842+03:00HANGİ ACI ŞEHİT VERMEKTEN DAHA BÜYÜK OLABİLİR Kİ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNjdCokgktU_lOPlQtvKZUZmONQJE86RbJKyXiRr1O_dXkEluJK91whqLwhS50ndbqS0T2NaiiaLpr41SUfuo2hTAMDXyWVwJCGUQiGxtyziCi9RO1Rntgzp2mZHWuU3SyJ_7O6fWOkq2Z/s1600/129567.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNjdCokgktU_lOPlQtvKZUZmONQJE86RbJKyXiRr1O_dXkEluJK91whqLwhS50ndbqS0T2NaiiaLpr41SUfuo2hTAMDXyWVwJCGUQiGxtyziCi9RO1Rntgzp2mZHWuU3SyJ_7O6fWOkq2Z/s200/129567.jpg" width="200" /></a></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmE8Ut2UsauDdNwnnRjoxfJlbNMJLGrYmLcscsTbj3aObS_0u385IUOn39RTtzE-d5WWWlKWBK2YdkTA2imA-mmbwNMqaX3nS4KLbhRCWGaXAZpsWT4BEMAC4BxiIymeX1AEe-tRM0egsQ/s1600/deprem.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmE8Ut2UsauDdNwnnRjoxfJlbNMJLGrYmLcscsTbj3aObS_0u385IUOn39RTtzE-d5WWWlKWBK2YdkTA2imA-mmbwNMqaX3nS4KLbhRCWGaXAZpsWT4BEMAC4BxiIymeX1AEe-tRM0egsQ/s200/deprem.jpg" width="200" /></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Bir sarsıntı, gürültü, çığlıklar... Koşarak kaçıyorsun olduğun yerden. Nereye kadar kaçabilirsin ki; sallanmayan yer yok. Belki gözünün önünde kocaman bir bina devriliyor ya da her sabah işe giderken gördüğün o köşe başındaki yaşlı adam enkazın altında. Sevdiklerini arıyor gözlerin, herkes karmakarışık, herkes aynı sanki, ayıramıyorsun. Arka sokakta oturan arkadaşın belki öldü, belki de yaralı bilemiyorsun. Üzerinde pijamalarınla sokağın ortasında tek başınasın artık. Ne bir kimsen ne de bir eşyan. Bu hayata başladığından daha yalnız daha çaresiz. Kolay mı sil baştan başlamak, kolay mı onca emeğin yok olması. </span></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Bak! Ben seni nasıl anlıyorum Van'lı arkadaşım. Peki ya sen benim askerim şehit olduğunda onun annesinin yaşayan bir ölü olduğunu, hayattan nasıl koptuğunu, o askerin arkasında kaç yaralı yürek bıraktığını ve bu vatanın biz Türkler için ne kadar değerli olduğunu ne zaman anlayacaksın. Sen sana uzanan yardım elini şehit ettin, Şimdi kimse bize insanlıktan, insaftan söz etmesin. Türk'ün Türk'ten başka dostu olmadığını bir kez daha sen öğrettin bize, Askerime kalkan ellerin kırılsın.............</span></b><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">..</span></b>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-88746562810488747432011-10-24T20:19:00.000+03:002011-10-24T20:25:43.515+03:00BÜYÜMEK İÇİN BİR IŞIK MI GEREKLİYDİ SADECE...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih5BLPvIF5zn9QabBVDY7izrqsFPPXiEbLzylFgKl4jlkJ7U0zkjXLdbKJnXnj9or8po44en0W0OHOyukpaeGJ5OMjezZlvJ05nAy8iCP1eeEYqpPZq4pJAhUN3VQsEq-Aj3Mi9Jj2X55o/s1600/hoscakal%25285%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="281" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih5BLPvIF5zn9QabBVDY7izrqsFPPXiEbLzylFgKl4jlkJ7U0zkjXLdbKJnXnj9or8po44en0W0OHOyukpaeGJ5OMjezZlvJ05nAy8iCP1eeEYqpPZq4pJAhUN3VQsEq-Aj3Mi9Jj2X55o/s320/hoscakal%25285%2529.jpg" width="320" /></a></div> <span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;"> <span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit; font-size: large;"><i> </i><b><i>Yürüyorum, yürüyorum, yavaş yavaş...</i></b></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d; font-family: inherit; font-size: large;"><b><i>Teoman kulağıma fısıldayarak 'İki Yabancı' şarkısını söylüyor. Arkamda bir ışık beliriyor</i></b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d; font-family: inherit; font-size: large;"><b><i>birden; belki bir sokak lambası ya da araba farı. Umurumda değil ne olduğu, merak da etmiyorum. O ışıkla birlikte gölgem birden büyüyor. Gölgem kocaman, karşımdaki evin üzerinde büsbüyük. O kadar büyüdüm ki tüm dünyaya hükmedebilirim,herşey benim, herkes benim sanki. Dünya küçücük, ben ise kocaman. Teoman'ın sesi yükseliyor, Şebnem de eşlik ediyor artık Teoman'la ikimize.</i></b></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d; font-family: inherit; font-size: large;"><b><i> Köşeyi dönüyorum, gölgem yok oluyor hayallerle birlikte, ışık da yok artık. Teoman birden sustu, şarkılar fısıldamıyor artık kulağıma..........</i></b></span></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3185671760966071678.post-1805336539206808672011-10-23T01:56:00.000+03:002011-10-23T18:11:07.482+03:00BİR ŞARKI GÖNDERDİ, HAYAT'IN KENDİSİYDİ SANKİ...<div class="MsoNormal"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG7_yNp96fLqV75ZEFc9HGDJsTKj0FRDZZITaoQRC6o88_2vchoemYN5HDVZqd62fWxKW7JtTlV4ujickFbrlFFaPdiXRdKi-OmeucUwLkGW-ffKIf5cyA2A1D6bWRuQxaXw6qrdKQ5nrQ/s1600/yalniz_kadin_86102_1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG7_yNp96fLqV75ZEFc9HGDJsTKj0FRDZZITaoQRC6o88_2vchoemYN5HDVZqd62fWxKW7JtTlV4ujickFbrlFFaPdiXRdKi-OmeucUwLkGW-ffKIf5cyA2A1D6bWRuQxaXw6qrdKQ5nrQ/s320/yalniz_kadin_86102_1.png" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
<br />
BİR ŞARKI GÖNDERDİ,<br />
<br />
<br />
HALA DİNLİYORUM, KAÇINCI DİNLEYİŞİM BU BİR SAATTİR HATIRLAMIYORUM. X' İN GÖNDERDİĞİ ŞARKIYLA Y' Yİ DÜŞÜNMEK NE GARİP, NE SAÇMA...<br />
<br />
<br />
ENGEL OLAMIYORUM KAFAMIN İÇİNDEKİ SALAKÇA<br />
<br />
DÜŞÜNCELERE. HAYATIMDAKİ BİR ÖYKÜDE BARİ 2 KİŞİ OLSAK BU KADAR KARMAŞIK OLMAZDI HİÇBİR ŞEY, YORULDUM ARTIK ÜÇGENLERDEN, DÖRTGENLERDEN...<br />
<br />
<br />
GÖZYAŞLARIM AKIYOR, KIZIYORUM KENDİME NERDE SENİN FEMİNİST RUHUN, GÜÇLÜYÜM SAÇMALIKLARIN.<br />
<br />
<br />
EZBERLEDİM ARTIK BUNLARI; 2 GÜN SONRA HAYATIN NORMALE DÖNMESİNİ VE KENDİM HARİÇ HERKESİ UNUTUŞUMU.</span></div></div>Hayat'ın Kendisihttp://www.blogger.com/profile/02104657732000339978noreply@blogger.com2