4 Ocak 2012 Çarşamba

KİM, KİMCİK, KİMSESİZ

 Günlerdir yazmaya çalışıyorum,olmuyor. Anlatmak istediklerimi yazamıyorum. Bu akşam karar verdim, saçmalasam da yazacağım. Gözlerimi kapatıp yok olmak istiyorum. Ufacık taneciklere bölünüp ılık bir esintiyle farklı yerlere savrulmak. Önceden yaşamasam da hissederdim. Gittikçe duygularım da yok oluyor. Sevemiyorum, acıyamıyorum, kızamıyorum... Umursamazlık var sadece, belki de bıkkınlık. Aşık olmayı özledim, heyecanlanmayı, meraklanmayı; aşk için ağlamayı, üzülmeyi bile özledim. Aslında insan sadece aşık oluyor. Kime aşık olduğunun, kim için üzüldüğünün bir önemi yok. O 'kim' sadece bir araç. Aşık oluyor, heyecanlanıyor, üzülüyor sonra sıkılıyor. Ardından başka bir 'kim' geliyor onun için de aynı şeyleri hissediyor. Allah hiç kimseyi 'kimsesiz' bırakmasın Bol 'kimler' bol aşklar diliyorum hepiniz için yeni yıldan...